[Διαστάσεις] Μια ανησυχητική σύγκλιση

TA NEA   18.06.2012

Του Μιχάλη Μητσού

 

Βρισκόμαστε στον Ιανουάριο του 2008. Η παγκόσμια οικονομία αρχίζει να ανακάμπτει από το σοκ της κατάρρευσης της Lehman Brothers. Κανείς δεν βλέπει τη νέα κρίση που έρχεται. Μόνο δύο οικονομολόγοι, ο Κένεθ Ρόγκοφ από το Χάρβαρντ και ο Βιμ Μπούιτερ από τη Citigroup, υποστηρίζουν ότι η τραπεζική κρίση θα μετατραπεί γρήγορα σε μια οικονομική κρίση από αυτές που ο πλανήτης γνωρίζει μια φορά σε κάθε αιώνα. Και ότι στη συνέχεια θα εκδηλωθεί μια πρωτοφανής κρίση χρέους. Οι δύο οικονομολόγοι βεβαιώνουν ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα βγουν αλώβητες από τη θύελλα, αφού η Κεντρική Τράπεζα θα κάνει ό,τι πρέπει για να στηρίξει την οικονομία. Η Ευρώπη, αντίθετα, θα σταθεί ανίκανη να ξεπεράσει τη δική της κρίση, αφού είναι παγιδευμένη σε διάφορα δόγματα και δεν διαθέτει μια οικονομική κυβέρνηση που να μπορεί να λάβει έγκαιρα και αποφασιστικά τα αναγκαία μέτρα.

«Η Ευρωπαϊκή Ενωση θα οδηγηθεί σε ένα σημείο όπου η κυρίαρχη χώρα, η Γερμανία, θα κληθεί να αποφασίσει αν θέλει να σώσει το ευρώ» έλεγε τότε ο Ρόγκοφ. «Στο σημείο αυτό βρισκόμαστε σήμερα» λέει σήμερα ο αμερικανός οικονομολόγος σε συνέντευξή του στην «Ελ Παΐς».

Είναι αλήθεια ότι η Γαλλία δεν είναι πια εκείνη που ήταν, ο νέος της Πρόεδρος δείχνει αποφασισμένος να ασκήσει πίεση για αλλαγή πορείας στην Ευρώπη. Πολλοί είναι εκείνοι, όμως, που θεωρούν ότι η λύση του γρίφου που λέγεται κρίση του ευρώ πρέπει σε κάθε περίπτωση να αναζητηθεί στη Γερμανία. Εκείνη επέβαλε τη λιτότητα, εκείνη θα αποφασίσει αν πρέπει να αλλάξει η συνταγή τώρα που αρχίζουν να κλονίζονται οι οικονομίες της Ισπανίας και της Ιταλίας. Και είναι πράγματι πιθανό η συνταγή να αλλάξει, αφού η σημερινή μέθοδος επίλυσης των κρίσεων οδηγεί μαθηματικά στο τέλος του ευρώ. Το ερώτημα είναι αν στη νέα εξίσωση θα περιλαμβάνεται και η Ελλάδα. Γιατί όπως γράφει η ισπανική εφημερίδα, υπάρχει σήμερα στη Γερμανία - και γενικότερα στην Ευρώπη - μια ανησυχητική σύγκλιση ανάμεσα σε αυτούς που επιθυμούν ανοιχτά την έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη και την προωθούν με τις ενέργειές τους, αυτούς που θεωρούν ένα τέτοιο ενδεχόμενο καταστροφικό αλλά βλέπουν ότι δεν μπορούν να το αποτρέψουν και εκείνους που κατά βάθος ελπίζουν ότι η έξοδος της Ελλάδας θα υποχρεώσει τουλάχιστον τους ευρωπαίους ηγέτες να λάβουν τις αποφάσεις που πεισματικά αποφεύγουν να συζητήσουν τους επόμενους μήνες.

«Φοβάμαι τη δύναμη της Γερμανίας λιγότερο απ' ό,τι αρχίζω να φοβάμαι την αδράνειά της» σημείωνε τον περασμένο Νοέμβριο στο Βερολίνο ο πολωνός υπουργός Εξωτερικών Ράντεκ Σικόρσκι. «Ακούστε εκείνα τα λόγια του Σικόρσκι» μάς συμβουλεύει σήμερα ο Κένεθ Ρόγκοφ. Εμείς, πάντως, δεν ακούμε τίποτα. Το όνειρό μας είναι να δείξουμε σε λίγες μέρες στους Γερμανούς πώς «γαμάνε αυτοί που σας χρωστάνε». Ο κίνδυνος είναι όμως η σχέση μας με την Ευρώπη να αρχίζει και να τελειώνει σύντομα στο ποδόσφαιρο.