Ζήσαμε...
... τρεις δεκαετίες με την κυρίαρχη ιδεολογία να υποστηρίζει πως η πλεονεξία είναι καλή και πως μονάχα οι ατάλαντοι και οι ακαμάτες δεν γίνονται πλούσιοι. Οταν λοιπόν ο πάμπλουτος Γουόρεν Μπάφετ λυπάται αυτούς τους «ακαμάτες» και ικετεύει να φορολογηθούν τα πλούτη του περισσότερο, όταν βρίσκει μιμητές και στους γάλλους «ομόλογούς» του και όταν ακόμη και το αφεντικό των διεθνών επενδυτών Μοχάμεντ Ελ-Εριάν, που διευθύνει τον επενδυτικό κολοσσό Pimco, στρέφεται κατά της λιτότητας, πάει να πει πως κάτι σοβαρό συμβαίνει στον κόσμο. Κάτι που κάνει τους πλούσιους πρόθυμους να δώσουν ένα μέρος από τα πλούτη τους, μπροστά στον κίνδυνο να τα χάσουν όλα.
Μια αίσθηση...
... πως βαδίζουμε σε ένα λιγότερο βέβαιο και λιγότερο προβλέψιμο μέλλον είναι διάχυτη παντού. Το δείχνει ο φόβος που έχει φωλιάσει στα διεθνή χρηματιστήρια και στις αγορές. Στην Ευρώπη, η Siemens μόλις απέσυρε 6 δισ. ευρώ από γαλλικές τράπεζες τα οποία κατέθεσε στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Η Αμερικανική Κεντρική Τράπεζα δανείζει δολάρια στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα προκειμένου αυτή να τα δανείσει στις ευρωπαϊκές τράπεζες οι οποίες δεν βρίσκουν πια κανέναν για να τους δανείσει. Οταν μεγάλες επιχειρήσεις χάνουν την εμπιστοσύνη τους σε μεγάλες τράπεζες και όταν η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα δανείζεται δολάρια από την αμερικανίδα αδελφή της, πάει να πει πως κάτι τρέχει. Ομως, γιατί οι ευρωπαϊκές τράπεζες δεν δανείζουν η μία στην άλλη; Προφανώς επειδή φοβούνται πως κάποιες μπορεί να βαρέσουν κανόνι και να μην τους επιστρέψουν τα λεφτά. Φοβούνται πως δεν είναι όλες οι τράπεζες ειλικρινείς και πως δεν δείχνουν όλες τι κρύβεται πραγματικά στους ισολογισμούς τους. Χωρίς εμπιστοσύνη, όμως, δεν μπορεί να σταθεί ένα τραπεζικό σύστημα.
Οι επενδυτές...
... αποσύρουν τα λεφτά τους. Πουλάνε τραπεζικές μετοχές. «Είναι ζήτημα χρόνου ώσπου να αρχίσουν να αποσύρονται και οι απλοί καταθέτες, όπως συμβαίνει στην Ιρλανδία», γράφει ο οικονομολόγος Ντέιβιντ Μακουίλιαμς στην ιρλανδική «Ιντιπέντεντ». «Γι' αυτό σήμερα το επιτόκιο καταθέσεων είναι σχεδόν όσο και το επιτόκιο δανεισμού». Ο Μοχάμεντ Ελ-Εριάν κάνει στο περιοδικό «Φόρεϊν Πόλισι» αυτές τις ανησυχητικές διαπιστώσεις για τις ευρωπαϊκές ηγεσίες: «Εχουν πέσει στην παγίδα της πολιτικής αδράνειας, στον πειρασμό να διατηρήσουν το status quo με την ελπίδα πως κάποια "άμωμος σύλληψη" θα εμφανιστεί. Ομως αυτό δεν πρόκειται να γίνει. Η υπόλοιπη ευρωπαϊκή οικονομία θα μολυνθεί και αυτή. Αντί για λιτότητα χάριν της λιτότητας, πρέπει να ενισχύσουν την ανάπτυξη και τις δουλειές».
Το σύστημα...
... δεν γίνεται πια πιστευτό. Είναι φανερό πως η λιτότητα που επιβλήθηκε στους φορολογούμενους των χωρών ώστε να καλυφθούν οι ζημιές των τραπεζών, δεν λειτούργησε, ούτε οικονομικά ούτε πολιτικά. Εως τώρα, αυτό είναι όλο και όλο που το σύστημα έχει να προσφέρει. Χρονοτριβεί προκειμένου να διατηρήσει το status quo. Ομως, όσο η λιτότητα θα κατατρώγει το εισόδημα των πολλών, τόσο πιο επισφαλή θα γίνονται τα πλούτη των λίγων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου