|
Η δεύτερη απονομή των ετήσιων Βραβείων Ποιότητας του «Γαστρονόμου» της «Καθημερινής» πραγματοποιήθηκε στον πανέμορφο κήπο του Βυζαντινού Μουσείου, παρουσία περίπου 700 προσωπικοτήτων από όλους τους χώρους. Πολιτικοί, επιχειρηματίες, καλλιτέχνες, πανεπιστημιακοί, επαγγελματίες του κλάδου των τροφίμων και της επικοινωνίας υποδέχθηκαν με ενθουσιασμό την εκδήλωση κατά την οποία το περιοδικό τίμησε και βράβευσε 11 συμπολίτες μας που με μεράκι, φαντασία αλλά κυρίως με ήθος και εντιμότητα συμβάλλουν στη διαμόρφωση του διατροφικού μας πολιτισμού. «Την εποχή της ευκολίας, της ευτέλειας, της αρπαχτής και του κυνισμού, θα διαπιστώσετε ότι μπορούμε και αλλιώς. Θα διαπιστώσετε ότι υπάρχουν συμπατριώτες μας που δεν παράγουν, δεν διακινούν, δεν εμπορεύονται προϊόντα τυχαία, εύκολα, ευτελή, ανήθικα. Προϊόντα τα οποία δεν θα είχαν θέση στο τραπέζι της δικής τους οικογένειας. Αυτούς τους ανθρώπους τιμάμε απόψε», είπε μεταξύ άλλων στην ομιλία του ο διευθυντής των περιοδικών εκδόσεων της «Καθημερινής», Σωκράτης Τσιχλιάς. Μικρά βίντεο μας ταξίδεψαν ανά την Ελλάδα, εκεί όπου ο κάθε βραβευόμενος δραστηριοποιείται, δίνοντας την ευκαιρία στους παρευρισκόμενους να μάθουν περισσότερα για τους επιχειρηματίες, οι οποίοι, κάτω από αντίξοες συχνά συνθήκες παράγουν προϊόντα εκλεκτά, ποιοτικά και ασφαλή. Ο Διευθυντής της «Καθημερινής», Αλέξης Παπαχελάς αφού τόνισε πόσο σημαντικό είναι να διατηρείται ο πήχυς σταθερά ψηλά στους δύσκολους καιρούς που διανύουμε, παρέδωσε το τιμητικό βραβείο στην κ. Σταυρούλα Κουράκου - Δραγώνα για τη συνολική προσφορά της στην Σύγχρονη Ελληνική Αμπελουργία και Οινοποιία. Η ίδια ιδιαίτερα συγκινημένη δήλωσε: «Εγώ απλά οραματίστηκα ένα καλύτερο μέλλον για την αμπελουργική οικονομία του τόπου μας, αλλά δεν δημιούργησα τα προϊόντα των οραματισμών μου. Αλλοι μόχθησαν και επένδυσαν τις οικονομίες τους, βέβαιοι ότι η ποιότητα και η ιδιαιτερότητα είναι τα μόνα αναχώματα στην απρόσωπη εξομοίωση που αναπόφευκτα επιφέρει η παγκοσμιοποίηση στον τομέα των τροφίμων και ποτών, στερώντας από τους καταναλωτές την απόλαυση της ιδιαιτερότητας». Ο υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, Αρης Σπηλιωτόπουλος, απένειμε το βραβείο στο τυροκομείο του Ιδρύματος Βαρώνου Μ. Τοσίτσα τονίζοντας: «Παιδεία και πολιτισμός και κυρίως οι διατροφικές συνήθειες είναι αλληλένδετα και γι' αυτό όταν αναδεικνύονται με εκδόσεις όπως ο «Γαστρονόμος» και με πρωτοβουλίες όπως η σημερινή δεν είναι απλώς αξιέπαινες αλλά αξίζουν και τη στήριξη όλων μας». Το θερμό χειροκρότημα όλων απέσπασε ο Δημήτρης Παπακωνσταντίνου, Διευθύνων Σύμβουλος της τυροκομικής ΙΝΑΧΟΣ ΑΒΕΕ, ο οποίος αφού ευχαρίστησε για το βραβείο του, απευθυνόμενος στον υπουργό Παιδείας είπε: «Παλιότερα, που οι οικογένειες στα χωριά ήταν πολυμελείς, τα παιδιά που δεν έπαιρναν τα γράμματα ασχολούνταν με την παραγωγή. Φροντίστε, λοιπόν, κύριε υπουργέ στο εξής αυτοί που παίρνουν τα γράμματα να ασχολούνται με την παραγωγή». Οι μικρές και μεγάλες ιστορίες προσφοράς των έντεκα βραβευθέντων Τυροκομείο Ιδρύματος Βαρώνου Μ. Τοσίτσα Ενας τόπος, ένα όραμα Στα βουνά της Ηπείρου, στο ξακουστό Μέτσοβο, βρίσκεται το τυροκομείο του Ιδρύματος Τοσίτσα. Εδώ συνδυάζονται οι παραδοσιακοί τρόποι τυροκόμησης με ιταλικές τεχνικές, δημιουργώντας μια σειρά εξαίρετων τυριών. Το 1959 ιδρύεται και το τυροκομείο. Πρόθεση του Αβέρωφ δεν ήταν απλώς να δώσει άλλη μια επαγγελματική διέξοδο στους Μετσοβίτες αλλά να δημιουργήσει ένα είδος πρακτικής τυροκομικής σχολής που θα αποτελούσε υπόδειγμα για τους τυροκόμους της περιοχής. Για τον λόγο αυτό, στέλνει νεαρούς Μετσοβίτες, από οικογένειες κτηνοτρόφων, στην Ιταλία να σπουδάσουν την τέχνη της τυροκομίας σε ονομαστές σχολές όπως η Lodi. Καθημερινά φτάνουν στις δεξαμενές του τυροκομείου 10 τόνοι γάλακτος από τους κτηνοτρόφους της ευρύτερης περιοχής των Ιωαννίνων. Στην πλειοψηφία του πρόκειται για αγελαδινό γάλα, αλλά ένα μικρότερο ποσοστό -το 10% περίπου- είναι πρόβειο και ένα 4% γίδινο. Το πρόβειο το συλλέγουν κυρίως την άνοιξη όταν ολόκληρα κοπάδια επιστρέφουν στις βουνοπλαγιές του Μετσόβου από τις πεδιάδες της Θεσσαλίας όπου ξεχειμώνιαζαν. Η κοινωνική του προσφορά είναι σημαντική εκπληρώνοντας έτσι το όραμα του ιδρυτή του. Ενωση Συνεταιρισμών Θηραϊκών Προϊόντων Αρωμα Σαντορίνης Η ηφαιστιογενής γη της Σαντορίνης πυρώνεται από τον κυκλαδίτικο ήλιο και σαρώνεται από δυνατούς ανέμους. Εδώ -σε αυτό τον τόπο με τις ιδιαίτερες συνθήκες- συναντάς τον αρχαιότερο αμπελώνα στον κόσμο. Η φάβα του νησιού είναι μοναδική, ονομαστό όμως είναι και το τοματάκι της. Μικρόκαρπο το φυτό - ανθεκτικό στις ασθένειες αλλά και στις καιρικές συνθήκες. Ανυδρο, αναζητά ό,τι πολύτιμο έχει απομείνει από τις λιγοστές βροχές. Τα λαογραφικά κείμενα μαρτυρούν την παρουσία του εξαιρετικά νόστιμου και μυρωδάτου καρπού, στο νησί, από το 1885. Στις αρχές του 20ού αιώνα η καλλιέργειά του έφθανε τα 20.000 στρέμματα και μέχρι τον σεισμό -του 1952- λειτουργούσαν στο νησί 9 εργοστάσια. Σήμερα όμως η παραγωγή δεν καλύπτει πάνω από 250 στρέμματα και το μοναδικό εργοστάσιο που συνεχίζει τη λειτουργία του -από το 1952 που πρωτοϊδρύθηκε- είναι αυτό της «Ενωσης Συνεταιρισμών Θηραϊκών Προϊόντων», στο Μονόλιθο. Εδώ το σαντορινιό τοματάκι μεταποιείται σε 5 τύπους: από το γνωστό λιαστό μέχρι τον τοματοχυμό και τον μαγειρικό πελτέ. Πρόσφατα, οι άνθρωποι της Ενωσης, δημιούργησαν τον μοναδικά γευστικό, «τοματοπολτό τριπλής συμπύκνωσης». Δύο κουταλάκια, του γλυκού, πελτές αρκούν για να φτιαχτεί η σάλτσα φαγητού 4 ατόμων. Ο πρόεδρος της ένωσης Μάρκος Καφούρος παρέλαβε το βραβείο. AGRINO - ΕΥ.ΓΕ. Πιστιόλας Πάντα πρώτη στις προτιμήσεις Μια εταιρεία που υπάρχει εδώ και τρεις γενιές και από το 1980 κρατά την πρώτη θέση στις προτιμήσεις του ελληνικού κοινού, δεν είναι μικρό πράγμα για τα δεδομένα του τόπου μας. Στα 54 χρόνια της πορείας της η εταιρεία, γνωστή σήμερα ως Agrino, επεκτάθηκε σταθερά. Σήμερα διαθέτει 2 σύγχρονα εργοστάσια και απασχολεί 170 υπαλλήλους. Εκτός από τη διάθεση των προϊόντων της στην Ελλάδα, πραγματοποιεί εξαγωγές σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, στις ΗΠΑ και στη Νότια Αφρική. Ηδη από τη δεκαετία του '70, η βιομηχανία περιλαμβάνει στην παραγωγή της όλες τις λευκές ελληνικές ποικιλίες ρυζιού, το ημιαποφλοιωμένο και το ρύζι parboiled. Το 1993, εισέρχεται και στην αγορά των οσπρίων ενώ πριν από τέσσερα χρόνια, βγάζει το πρώτο ελληνικό πιστοποιημένο όσπριό της. Η φιλοσοφία της εταιρείας συνίσταται σε δύο κυρίως στόχους: Ποιότητα από τη μια και σεβασμός στο περιβάλλον από την άλλη. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι, δώδεκα χρόνια τώρα, η Agrino εφαρμόζει το «σύστημα της Ορθής Γεωργικής Πρακτικής». Το βραβείο παρέλαβε ο Κώστας Πιστιόλας, πρόεδρος της Εταιρείας. ΙΝΑΧΟΣ ΑΒΕΕ Ποιότητα από τη Ρούμελη Ο Δημήτρης Παπακωνσταντίνου είναι γιος και εγγονός τυροκόμου από το Περιβόλι Σπερχειάδος. Το 1960 άνοιξε το πρώτο τυροκομείο ο πατέρας του. Ακόμη δεν υπήρχε στην περιοχή ηλεκτρικό, ήρθε το 1975. Το 1995, η επιχείρηση περνάει στα χέρια του Δημήτρη. Συνεχίζει την παραγωγή της φέτας ΠΟΠ με τον ίδιο παραδοσιακό τρόπο, δηλαδή σε ξύλινα βαρέλια, και προχωρεί στην παραγωγή μιας νέας σειράς προϊόντων από αγελαδινό γάλα. Πριν από λίγα χρόνια φέρνει ο ίδιος από το εξωτερικό 85 αγελάδες που εκτρέφονται στα Φάρσαλα στη φάρμα ενός εξαδέλφου του. Το γάλα τους, που εμφιαλώνει ο Ιναχος, βραβεύεται για την ξεχωριστή γεμάτη γεύση του και τη μυρωδιά του αληθινού γάλακτος που εντυπωσίασε την κριτική επιτροπή των αρχιμαγείρων του περιοδικού. Η εταιρεία παράγει επίσης μια σειρά τυριών, όπως το κεφαλοτύρι, τη γραβιέρα, το καπνιστό «Μούζδροβο» και διάφορα λευκά τυριά όπως η μυζήθρα, το γαλοτύρι, τσαλαφούτι όπως λέγεται στην περιοχή. Από κατσικίσιο γάλα παράγεται η σειρά Ερίφι που περιλαμβάνει ξινόγαλο, φρέσκο κατσικίσιο γάλα, γιαούρτι, κατσικίσιο βούτυρο. Ιναχος ΑΒΕΕ, 23ο χλμ. Λαμίας - Καρπενησίου, Μακρακώμη Λαμίας, τηλ.: 22360-51556 Ελαιώνες Μερκούρη Το αληθινό ελαιόλαδο Σπάνια βλέπει κανείς στην Ελλάδα ένα χώρο τόσο «ολοκληρωμένο» και «περιεκτικό». Το κτήμα Μερκούρη, λίγο έξω από τον Πύργο της Ηλείας, είναι μια από αυτές τις παλιές ιδιοκτησίες που περιλαμβάνει ένα αρχοντικό με τα υποστατικά του, τις αποθήκες του, το οινοποιείο, το ελαιοτριβείο και το κτήμα, γεμάτο αμπέλια και ελιές. Εκεί παράγεται, από τη Χριστίνα Φράγκου, ένα από τα καλύτερα βιολογικά λάδια του ελληνικού ελαιώνα. Η ιστορία του κτήματος ξεκινά το 1860, όταν ο προπάππος της, Ηπειρώτης στην καταγωγή, αγοράζει γη στην περιοχή και αρχίζει να φυτεύει αμπέλια. Σήμερα, που το κτήμα έχει αναλάβει πια η τέταρτη γενιά, η φροντίδα του ελαιώνα έχει περάσει στη Χριστίνα Φράγκου. Γιατί όμως αυτό το λάδι είναι τόσο ξεχωριστό; Η ίδια το αποδίδει στην κορωνέικη ποικιλία, στο χώμα, στη βιολογική καλλιέργεια· εμείς θα συμπληρώσουμε ότι είναι ο άνθρωπος που παίζει τον μεγαλύτερο ρόλο και που με το άγγιγμά του δίνει ζωή στον τόπο και παίρνει από αυτόν την ανταμοιβή του. Αγρόκτημα Φαρμάκη-Κάτρη Βιολογικό μοσχαράκι Η φάρμα Φαρμάκη - Κάτρη είναι ίσως η μεγαλύτερη βιολογική μονάδα εκτροφής βοοειδών στην Ελλάδα, με 330 ζώα. Ενας από τους ιδιοκτήτες της είναι ο Αγρινιώτης Γιάννης Φαρμάκης, η οικογένεια του οποίου ασχολείτο με την πάχυνση βοοειδών από το 1970. Τότε, το πρώτο ισχυρό παιδικό του πρότυπο ήταν ο κτηνίατρος που ερχόταν να φροντίσει τα ζώα. Ετσι, μεγαλώνοντας αποφάσισε και ο ίδιος να ακολουθήσει αυτό τον δρόμο. Αρχικά γράφτηκε σε μια σχολή της Ιταλίας, ενώ έπειτα από λίγο βρέθηκε με μεταγραφή στην Κτηνιατρική Θεσσαλονίκης. Μετά την αποφοίτησή του, άνοιξε το δικό του κτηνιατρείο, στο Αγρίνιο. Στην πορεία εμφανίστηκε ο μετέπειτα συνέταιρός του, ο Γιάννης Κάτρης. Oι δύο οικογένειες αποφάσισαν να συνεταιριστούν και να ενώσουν τα κοπάδια τους. Αφορμή για να κάνουν τη φάρμα τους βιολογική, στάθηκε ο μεγάλος βοσκότοπος στην Κατούνα. Πρόκειται για μια 100% κάθετη μονάδα που πρόσφατα κατέληξε και στη δημιουργία ενός βιολογικού κρεοπωλείου στον Γέρακα της Αττικής σε συνεργασία με τον Βασίλη Νίτσα. «Το Βιολογικό Κρεοπωλείο» (Βασίλης Νίτσας), Λασιθίου 29 και Εθνικής Αντιστάσεως, Γέρακας, τηλ.: 210-66.54.260. ΕΛΑΙΟΝ Πέλανος Αγήρων Το χρυσάφι της γης Στην Πελοπόννησο, λίγο έξω από το Κρανίδι της Αργολίδας, ξεκίνησε από το 2004 η εταιρεία «Ελαιον», παράγοντας και συσκευάζοντας εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο και αγουρέλαιο. Ψυχή του εγχειρήματος ο Κωνσταντίνος Σκριβάνος. Ψάχνει σε όλη την επικράτεια για το κατάλληλο μέρος για τον ελαιώνα του και καταλήγει στην ευρύτερη περιοχή της Αργολίδας. Επισκέπτεται κάθε ελαιώνα του νομού, ορεινό ή πεδινό, μιλά με τους παραγωγούς. Επιλέγει την Κοθρέικη και την Κορωνέικη, ποικιλίες που δίνουν εξαίρετο ελαιόλαδο και αγουρέλαιο. Στέλνει τα δείγματα για αυστηρούς ελέγχους σε Ελλάδα και στο εξωτερικό και, ασφαλώς, επιβλέπει ο ίδιος ολόκληρη τη διαδικασία παραγωγής. Οραμά του να δει την Ελλάδα να ταυτίζεται με το λάδι όπως π.χ. η Ολλανδία με το γάλα. Γιάννης Μέλλος, βιοκαλλιεργητής Οταν η Φύση δημιουργεί Εξω από την Καλλονή της Τροιζηνίας, βρίσκονται τα 100 περίπου στρέμματα του Γιάννη Μέλλου, παραγωγού βιολογικών κηπευτικών και φρούτων. Το 2000 αποφασίζει να κάνει βιολογικές καλλιέργειες. Επαιξε ρόλο και ένα πρόγραμμα της Ευρωπαϊκής Ενωσης αλλά κυρίως η αίσθηση που είχε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με τις συμβατικές καλλιέργειες και τα φυτοφάρμακα που αντιμετωπίζουν το πρόβλημα συμπτωματικά και όχι συστηματικά. Καταπολεμούν το αποτέλεσμα αλλά δεν εξαλείφουν την αιτία. Μαθαίνει μόνος του και με τη βοήθεια των παλιών αγροτών της γειτονιάς τα «κόλπα», όπως τα λέει ο ίδιος. Πιστεύει ότι η Φύση η ίδια έχει τα φάρμακα αλλά βέβαια συν Αθηνά και χείρα κίνει. Τα προϊόντά του τα δίνει στη λαϊκή αγορά ο ίδιος. Και όχι σε σούπερ μάρκετ γιατί όπως λέει: «Γι' αυτό πρέπει να είσαι έμπορος. Εγώ δεν είμαι έμπορος, εγώ είμαι βιοκαλλιεργητής. Μ' αρέσει η βόλτα στη Φύση, μ' αρέσει να καλλιεργώ, να προβλέπω τις αντιξοότητες και να τις αντιμετωπίζω». Παραδοσιακά προϊόντα «ΡΑΓΙΑΝ» Από τον Πόντο με αγάπη «Ραγιάν» είναι το ποντιακό όνομα του ημιορεινού χωριού Βάθη, στο Κιλκίς. Είναι επίσης και το όνομα που επέλεξε ο παραγωγός Θεόφιλος Γεωργιάδης, για να βαφτίσει τα γαλακτοκομικά προϊόντα και ζυμαρικά που παρασκευάζει στο εργαστήριό του στο χωριό αυτό, εδώ και δύο δεκαετίες. Ξεκινώντας από το μηδέν αλλά με πείσμα και αποφασιστικότητα, ο ίδιος και η σύζυγός του Ελένη έβαλαν μπροστά τη μικρή οικοτεχνία με πέντε μόλις αγελάδες, παράγοντας χαρακτηριστικά παραδοσιακά ποντιακά προϊόντα, όπως το πασκιτάν, ένα αγελαδινό τυρί με υφή ανάμεσα σε ξινομυζήθρα και σφιχτό γιαούρτι. Οραματίζεται ένα μεγάλο αγρόκτημα με περισσότερα ζώα κι έχει στόχο τη δημιουργία μιας παραδοσιακής πρότυπης μονάδας, επισκέψιμης από κοινό, σχολεία και ταξιδιώτες. Τα προϊόντα Ραγιάν πωλούνται στο κατάστημά τους στη Θεσσαλονίκη αλλά και σε κάποια καλά παντοπωλεία στην Αθήνα, γνωρίζοντας σε όλους μας την Ποντιακή Γαστρονομία. Αρτοποιία - Ζαχαροπλαστική «Πνύκα» Η ιδέα του ψωμιού Ο Δημήτρης Κότσαρης φτιάχνει ψωμί εδώ και 60 χρόνια. Το πάθος του για το ψωμί ξεκίνησε νωρίς, στα δώδεκά του χρόνια. Από τότε και μέχρι σήμερα δεν σταμάτησε ποτέ. Ο Δημήτρης Κότσαρης γυρνάει ο ίδιος σε όλη την Ελλάδα για να ανακαλύψει το καλύτερο σιτάρι. Επιλέγει το «μαυραγάνι» από τη Θήβα ενώ την ποικιλία «ντίνκελ» και το «φαγόπυρο» τα προμηθεύεται από τη Γερμανία. Φιλότιμος και τελειομανής, όταν διάβασε στον Ιπποκράτη ότι το κριθάρι είναι ιδιαίτερα ωφέλιμο για τον οργανισμό, το προσέθεσε στη ζύμη του. Κι όταν αργότερα άκουσε -έναν καθηγητή καρδιολογίας- να εξάρει τις ευεργετικές ιδιότητες της βρώμης, άλλαξε πάλι τις αναλογίες. Για 200 κιλά ψωμί χρησιμοποιεί 30 κιλά προζύμι. Οσο για το άλεσμα, είναι προσωπική του υπόθεση και γίνεται στον δικό του πετρόμυλο, στο Παγκράτι, που τον αγόρασε όταν πρωτοάνοιξε το αρτοποιείο. Η τέχνη και το μεράκι του τον οδήγησαν, τον Μάη του 2008, μέχρι το Πανεπιστήμιο του Harvard. Τον κάλεσαν εκεί όχι απλώς να τους μιλήσει για το ψωμί αλλά και για να τους δείξει τον τρόπο που το παρασκευάζει. Πάντα εκεί, στον φούρνο του Παγκρατίου ή στο πρατήριο του Συντάγματος, ο Δημήτρης Κότσαρης σαν καπετάνιος στη γέφυρα του βαποριού, αγρυπνεί, ζυμώνει και προσφέρει από καρδιάς ένα αληθινό ψωμί. Τιμητικό βραβείο Σταυρούλα Κουράκου- Δραγώνα Ανεκτίμητη προσφορά Η ζωή και το έργο της Σταυρούλας Κουράκου - Δραγώνα δύσκολα θα μπορούσε να χωρέσει μέσα σε λίγες λέξεις. Μπήκε στο Πανεπιστήμιο, στο Χημικό Τμήμα, στους δύσκολους μεταπολεμικούς καιρούς. Σχεδόν τυχαία βρέθηκε να εργάζεται στο υπουργείο Γεωργίας, στο Ινστιτούτο Οίνου. Η πρώτη γυναίκα με δίπλωμα οινολόγου στην Ευρώπη. Στα ευρωπαϊκά συμβούλια ανάμεσα σε άνδρες επιστήμονες συνέταξε και υπερασπίστηκε τις θέσεις της Ελλάδας. Εξελέγη παμψηφεί Πρόεδρος του Διεθνούς οργανισμού Αμπέλου και Οίνου. Υπερασπίσθηκε και κατοχύρωσε 27 ελληνικές ονομασίες προελεύσεως, με νεότερη αυτή του Vinsanto. Με προεδρικό διάταγμα η Σταυρούλα Κουράκου διορίστηκε αναπληρώτρια καθηγήτρια της Οινολογίας στη Γεωργική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Παρασημοφορήθηκε από τη Γαλλία, την Ισπανία και την Ιταλία για την προσφορά της στον ευρωπαϊκό αμπελώνα. Συμμετείχε και συμμετέχει σε πάμπολλα επιστημονικά συνέδρια. Τα βιβλία που έγραψε, δέκα τον αριθμό από το 1958 έως και το 2000, έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά και στα γερμανικά. Πολλά τα επιστημονικά και οινολογικά άρθρα σε διεθνή περιοδικά και στον διεθνή Τύπο αλλά και στην «Καθημερινή», όπου από το 1996 και για πέντε χρόνια έγραφε κάθε Κυριακή. Βαρβάρα Τερζάκη εφ. Η Καθημερινή, 07-09-2009 |
10/6/09
Ο «Γαστρονόμος» βραβεύει την ποιότητα
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου