Δρόμοι

Ρούσσου Βρανά (Τα Νέα)

Δυσπιστία...
... και αποστροφή. αυτά τα συναισθήµατα προκαλεί σήµερα στους Γάλλους η πολιτική τάξη της χώρας τους (σύµφωνα µε έρευνα της Cevipof). οι περισσότεροι από αυτούς δεν εµπιστεύονται τους πολιτικούς των κοµµάτων εξουσίας. Και αυτή η δυσπιστία ερµηνεύεται ως µια λαϊκή τιµωρία για τις υποσχέσεις που µοίρασαν απλόχερα, χωρίς κατόπιν να τις τηρήσουν. «οι Γάλλοι έχουν την εντύπωση πως το πολιτικό σκηνικό της χώρας τους δεν είναι παρά ένα θέατρο σκιών» έγραφε η βελγική «Λε Σουάρ». «Και πως οι πολιτικοί είναι ανήµποροι να ανταποκριθούν στα προβλήµατα της κοινωνίας».

Η έλλειψη...
... εµπιστοσύνης στους θεσµούς και τους ηγέτες µιας χώρας καταλύει την πολιτική νοµιµοποίησή τους. Η αποτυχία τους όµως να ανταποκριθούν στις προσδοκίες των λαών τους, όχι µόνο στη Γαλλία αλλά γενικότερα στην ευρώπη και τις ΗΠΑ, προκαλεί δυσπιστία και απέναντι στο ίδιο το οικονοµικό σύστηµα. Η εµπιστοσύνη συµβάλλει στην οικονοµική, πολιτική και κοινωνική επιτυχία. «Η εµπιστοσύνη όµως δεν είναι µόνο να µπορείς να αφήνεις το σπίτι σου ξεκλείδωτο» έγραφε το περιοδικό «Forbes» σε άρθρο του που επιγραφόταν «Η οικονοµία της εµπιστοσύνης». «είναι αυτό που κάνει τη διαφορά ανάµεσα στις πλούσιες και τις φτωχές χώρες». Η δυσπιστίατων λαών στους τραπεζίτες και στο χρηµατοπιστωτικό σύστηµα αυξήθηκε εντυπωσιακά µε την οικονοµική κρίση. Και κατόπιν έπαιξε βασικό ρόλο στην κατάρρευση της οικονοµικής δραστηριότητας. Σύµφωνα µε στοιχεία που, όπως έγραψε το ιστολόγιο «Τζ. ουάσιγκτον», παρουσίασαν οιοικονοµολόγοι Μάικλ Ντέβερο, Τζον Χάσλερ και Χανς-βέρνερ Ζιν, το ποσοστό των αµερικανών που στη δεκαετία του 1970 δήλωναν ότι είχαν απόλυτη εµπιστοσύνη στις τράπεζες και στα χρηµατιστήρια ανερχόταν στο 40%. Λίγο πριν από την κρίση έπεσε στο 30% και σήµερα έχει καταρρεύσει στο 5%.

Η οικονοµία...
... είναι κυρίως ψυχολογία, λένε αυτοί που την ξέρουν καλά. Γι’ αυτό, µία από τις µεγαλύτερες αµερικανικές οικονοµικές σχολές, η Σχολή Χουάρτον, ανέλυσε το ψυχολογικό υπόβαθρο της κρίσης. Κατέληξε στο συµπέρασµα πως η αποκατάσταση της εµπιστοσύνης είναι το κλειδί για την ανάκαµψη. Και πως η εµπιστοσύνη δεν µπορεί να αποκατασταθεί αν δεν λογοδοτήσουν οι ένοχοι. Καταχρηστικές τραπεζικές πρακτικές παρέµειναν ανεξέλεγκτες εξαιτίας περίπλοκων οικονοµικών χειραγωγήσεων, γράφει σε έκθεσή της η Σχολή Χουάρτον. ο λαός που περίµενε από τους πολιτικούς να τον προστατεύσει υπέστη ένα τραύµα παρόµοιο µε εκείνο που είχε υποστεί µε τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεµβρίου. οι φυσιολογικές προσδοκίες τού τι είναι ασφαλές και αξιόπιστο συνετρίβησαν απότοµα. Και οι άνθρωποι δυσκολεύονται σήµερα να εµπιστευτούν τις κυβερνητικές υποσχέσεις, επειδή πιστεύουν ότι η κυβέρνηση τούς πρόδωσε.

Μια ελπίδα...
... βλέπει η Σχολή Χουάρτον για την αποκατάσταση της χαµένης εµπιστοσύνης: να λογοδοτήσουν οι δράστες της οικονοµικής καταστροφής και να ληφθούν τα κατάλληλα µέτρα για να µην ξανακινδυνεύσει η οικονοµία. οµως, αν σήµερα οι λαοί εξακολουθούν να δείχνουν αποστροφή και δυσπιστία είναι επειδή εκείνοι που αναλαµβάνουν την τιµωρία και την πρόληψη είναι οι ίδιοι που επέφεραν και συγκάλυψαν την καταστροφή.