Μετά την αποδοτικότητα, η Σιγκαπούρη στρέφεται στις τέχνες
Της Naomi Lindt
Την έχουν αποκαλέσει «πολιτιστική έρημο» αμέτρητες φορές.Η Σιγκαπούρη θεωρείται προπύργιο μιας αποστειρωμένης αποδοτικότητας,όπου οι τσίκλες απαγορευόνται , και αποτελεί αντικείμενο θαυμασμού για τον μοντερνισμό και την τάξη της στην κατά τα άλλα χαοτική Νοτιοανατολική Ασία.Είναι ένας τόπος όπου δεν έχει καλλιεργηθεί η δημιουργικότητα.
Σε συνέντευξη που έδωσε το 1996, ο ολλανδός αρχιτέκτονας Ρεμ Κούλχαας χρησιμοποίησε ως αρνητικό παράδειγμα τη Σιγκαπούρη για να περιγράψει τον όρο «generic city» (απρόσωπη πόλη), ενώ ακόμη και ο πρωήν πρωθυπουργός της Λι Κουάν Γιου είχε δηλώσει οτι θεωρούσε απίθανο να αποκτήσει η Σιγκαπούρη κουλτούρα στο εγγύς μέλλον.Πιστή στην αυστηρή,συγκεντρωτική της φύση,η κυβέρνηση πιστεύει οτι μπορεί να αλλάξει την εικόνα της πόλης.Έχοντας θέσει ως στόχο να μετατρέψει τη Σιγκαπούρη σε «παγκόσμια πόλη των τεχνών» εως το 2015, έχει επενδύσει τη τελευταία εικοσαετία πάνω απο ενα δις. δολάρια για την ανέγερση νέων μουσείων και ιδρυμάτων πολιτισμού, όπως το 487 εκατ. δολαρίων κέντρο παραστατικών τεχνών Esplanade ή το SAM at 8Q, ενας χώρος στο Μουσείο Τέχνης της Σιγκαπούρης που είναι αφιερωμένος σε πρωτοποριακά έργα τέχνης.
Η πόλη έχει προσελκύσει επιφανείς αρχιτέκτονες, όπως ο Μοσέ Σαφντί και ο Νόρμαν Φόστερ, για να οικοδομήσουν νέα ξενοδοχεία, όπως το Marina Bay Sands και το Capella Singapore, και στρατολόγησε το ίνδαλμα του καλλιτεχνικού κόσμου Λορέντζο Ρούντολφ για να οργανώσει το Art Stage Singapore μια έκθεση που εγκαινιάστηκε τον Ιανουάριο.Περίπου 32 χιλίαδες επισκέπτες συνέρρευσαν για να θαυμάσουν έργα καλλιτεχνών όπως ο Ανις Καπούρ, ο Ντέιβιντ Λασαπέλ και ο Τακάσι Μουρακάμι.
«Πολλοί κάτοικοι της Σιγκαπούρης δοκιμάζουν νέους τρόπους ενδοσκόπησης, γι’αυτό κι εγώ η΄θελα να δημιουργήσω μια ανάλογη πλατφόρμα», αναφέρει ο Τόρανς Γκο, ένας αρχιτέκτονας που ίδρυσε τη Rojak, μια καλλιτεχνική συνάντηση που λαμβάνει χώρα δυο φορές το χρόνο.Τόποι διεξαγωγής της Rojak, που μετρά έξι χρόνια ζωής, ηταν μεταξύ άλλων τα γραφεία μιας διαφημιστικής εταιρείας και ενα πίσω σοκάκι στη γειτονιά της Μικρής Ινδίας.
Η μοναδική έκθεση που διοργάνωσε η γκαλερί Valentine Willie Fine Art με θε΄μα «Beyond LKY» αναφερόταν στη ζωή στη Σιγκαπούρη μετά την κάθοδο του κ.Λι απο την εξουσία.Η έκθεση παρουσίασε έργα 20 ντόπιων καλλιτεχνών,οι οποίοι ασχολήθηκαν με θέματα όπως η θανατική ποινή, η μετανάστευση και η εθνική ταυτότητα, ζητήματα που ενδέχεται να επιφέρουν χρηματικά πρόστιμα και ποινικές διώξεις.«Περίμενα να εμφανιστεί η Αρχή Ανάπτυξης Μέσων Ενημέρωσης», παραδέχεται ο ιδιοκτήτης της γκαλερί, Βαλεντάιν Ουίλι, αναφερόμενος στην κρατική υπηρεσία που ελέγχει ότι αφορά δημόσιο περιεχόμενο.«Δεν εμφανίστηκε όμως κανείς».
Η γκαλερί έχει στηθεί στην πιο φρέσκια καλλιτεχνική γειτονιά της Σιγκαπούρης, η οποία έχει αναπτυχθεί τα τελευταία χρόνια και έχει έξι αίθουσες τέχνης.Στεγάζεται σε μια πολύβουη αποθήκη, μόλις δέκα λεπτά με ταξί απο το επιχειρηματικό κέντρο, και ο γυμνός χώρος με τους ανελκυστήρες των εμπορευμάτων και τους εκτεθειμένους σωλήνες σίγουρα μοιάζει κατάλληλος για να παίξει το ρόλο ενός αβανγκάρντ σημείου συνάντησης καλλιτεχνών.Πολλοί νέοι στη Σιγκαπούρη δοκιμάζουν επίσης τη τύχη τους ανοίγωντας ανεξάρτητες μπουτικ ενδυμάτων και λανσάροντας τις δικές τους μάρκες μόδας.
«Η δημιουργικότητα δεν αντιμετωπίζεται πλεόν με δυσπιστία», αναφέρει ο Κένι Λεκ. Ο οποίος εγκατέλειψε την καριέρα του ως λογιστής και άνοιξε το 2005 το κατάστημα Books-Actually μαζί με τον συνέταιρό του,Κάρεν Ουάι.Γεμάτο με παλιές φωτογραφικές μηχανές,γραφομηχανές,ακορντεόν και παιχνίδια το κατάστημα ειναι ενα μέρος που οταν παρουσιάζεται σε περιοδικά όπως το «Monocle » ή το « Granta», αυτά γίνονται ανάρπαστα.Στοχέυοντας να προσφέρει μια ζεστή ατμόσφαιρα σαλονιού, το Books-Actually προσκαλεί συχνά ανερχόμενους καλλιτέχνες,συγγραφείς βιβλίων και θεατρικούς συγγραφείς, διοργανώνοντας στο κατάστημα εκδηλώσεις και παρουσιάσεις βιβλίων.
Το παράδειγμα του Books-Actually ενέπνευσε τον Μάικ Φου και τη Σάνον Ονγκ να ανοίξουν το Woods in the Books,ενα χαριτωμε΄νο παιδικό βιβλιοπωλείο γεμάτο βιβλία με τρισιάστατες σελίδες και εικονογραφημένα μυθιστορήματα.Η γεμάτη με μπατίκ υφάσματα και γυναίκες που φορούν μαντίλες περιοχή Καμπόνγκ Γκλάμ της Μαλαισίας θα ηταν φαινομενικά ασύμβατη με την υψηλή ραπτική – οι προσιτές όμως τιμές των ενοικίων και η άριστη τοποθεσία της έχουν μετατρέψει αυτη τη πολύβουη γειτονιά σε ενα μικρής κλίμακας κέντρο ανερχόμενων καλλιτεχνών.Το Blackmarket, το οποίο στεγάζεται σε ενα τριώροφο κατάστημα ηλικίας ενός αιώνα στην Τζαλάν Πισάνγκ, ειναι μια απαραίτητη πρώτη στάση, καθώς φιλοξενεί τουλάχιστον 30 μάρκες απο τη Σιγκαπούρη, απο πολλούς ανερχόμενους σχεδιαστές μέχρι φτασμένους μόδιστρους.
Μερικές καινούργιες μάρκες της Σιγκαπούρης εξάγονται και στο εξωτερικό, όπως η Hansel της Τζο Σο, η οποία πέρυσι είχε προκαλέσει μια μικρή φρενίτιδα στα μέσα ενημέρωσης, οταν η Κειτι Πέρι φόρεσε ενα απο τα πουά φορέματά της με στενό κορσάζ.Η κ.Σο άνοιξε πρόσφατα τη δική της μπουτίκ στην Orchard Road.
«Ο κόσμος αγοράζει πλεόν τοπικά προϊόντα και συνειδητοποιεί οτι αυτό που κάνει ξεχωριστή τη Σιγκαπούρη ειναι όλα αυτα που κατασκευάζουν και δημιουργούν οι κάτοικοί της»,λέει η 35χρονη κ.Σο. «Οταν θα φτάσω 60 ετών και θα αναπολώ το παρελθόν, θα ξέρω οτι υπήρξα και εγώ κομμάτι μιας πρωτοποριακής ομάδας που βοήθησε να αλλάξει η κοινωνία».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου