Μια οικογένεια, πολλαπλές προβολές

Του Alex Williams( The New York Times & Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία)

Η Νταϊάν Βάβρα, διευθύντρια στο χώρο παρασκευής καλλυντικών στο Μανχάταν,σήκωσε τα μάτια της απο το iPadτης, μέσω του οποίου ενημερωνόταν για τη μόδα της φετινής άνοιξης στο Refinery29.com και παρατήρησε οτι ο σύζυγός της , Μαικλ Κομπς, ηταν προσηλωμένος στο λάπτοπ του και παρακολουθούσε εναν αγώνα μπάσκετ μέσω διαδικτύου.
Ο 8χρονος γιος τους,Τομ , ηταν αποροφημένος παίζοντας Μario Kart στο Wii, το οποίο είχε συνδέσει με τη τηλεόραση.Η 10χρονη κόρη τους,Ιβ , έπαιζε μέσω μιας εφαρμογής , που ονομάζεται Love Calculator, σε ενα iPod Touch."Η οικογένεια ηταν στο ίδιο χώρο,αλλά δεν επικοινωνούσε",θυμάται η κ.Βάβρα.
Μια οικογένεια.Ένα δωμάτιο.Τέσσερις οθόνες.Τέσσερις διαφορετικές πραγματικότητες για την ακρίβεια.
"Η μεταμόρφωση του αμερικανικού καθιστικού σε ένα χώρο με ποικίλα μέσα επικοινωνίας και διασκέδασης" υπόσχεται να "αλλάξει την οικιακή μας σφαίρα", είπε ο Λουτζ Κεπνικ,καθηγητής μέσων μαζικής επικοινωνίας στο Πανεπιστήμιο Ουάσινγκτον στο Σεντ Λουις στο Μισούρι."Τα μέλη της οικογένειας μπορεί να βρίσκονται συνδεδεμένα σε παράλληλους κόσμους σχεδόν
όλη την ώρα". Πράγματι, ο Μπραντ Καν , περιβαλλοντικός σύμβουλος στο Σιάτλ , είπε οτι συχνά επικοινωνεί με τη γυναίκα του, Έριν, μέσω mail ακόμη και οταν κάθονται λίγα μόλις μέτρα μακριά ο ένας απο τον άλλο, στον καναπέ με τα λάπτοπ τους.Ο Ιβαν Γκοτλιμπ, υπεύθυνος διαφιμήσεων στην blip.tv,μια εταιρεία Διαδικτύου στο Μανχάταν ,θυμάται οτι καθόταν πρόσφατα στο κρεββάτι με τη γυναίκα του,Λιντσεϊ Πολακκαι οτι και οι δύο ασχολούνταν με τα iPad τους.Εκείνος έπαιζε μια online εκδοχή
του Scrabel με αντίπαλο την αδερφή του, Βαλ, και κάποια στιγμή είπε :"Η Βαλ μόλις έγραψε μια λέξη με 46 πόντους!"
"Α" , είπε η γυναίκα του,"και μόλις έγραψε μια λέξη με 32 πόντους".Εκείνη τη στιγμή, ο κ.Γκοτλιμπ συνειδητοποίησε οτι και η γυναίκα του έπαιζε Scrabble με αντίπαλο την αδερφή του.Ο Μπεν Σκίπερς, ο οποίος διευθύνει μια εταιρεία λογισμικού στο Μπρούκλιν, έκανε μια ανακάλυψη οταν η γυναίκα του έφυγε για να παρακολουθήσει την κτηνιατρική σχολή στο Πανεπιστήμιο Αϊόβα και επικοινωνούσαν μέσω Skype:παρατηρεί οτι τα απογεύματά τους είναι τώρα κατα ενα παράξενο τρόπο παρόμοια με εκείνα που περνούσαν οταν εκείνη ηταν στη Νέα Υόρκη δίπλα του.Όπως και να έχει :"Εκείνη ειναι στην οθόνη της και εγώ στη δική μου",είπε.
Η Σερι Ταρκλ, συγγραφέας του "Alone Together: Why We Expect More From Technology And Less From Each Other"(Μόνοι μαζί:Γιατί περιμένουμε περισσότερα απο την τεχνολογία και λιγότερα ο ένας απο τον άλλο), υποστηρίζει στο βιβλίο της οτι η εξάρτηση τωνανθρώπων απο την τεχνολογία για να έχουν συναισθηματική επαφή μπορεί στην πραγματικότητα να αυξήσει το αίσθημά μας να νοιώθουμε άδειοι και κορεσμένοι."Οι νέες τεχνολογίες μας επιτρέπουν να 'καλούμε' την ανθώπινη επαφη΄,να προσδιορίζουμε τη
η φύση και την έκτασή της", γράφει.Αλλά δεν είναι η πρώτη φορά που η εμφάνιση μέσων επικοινωνίας στο σπίτι έχουν προκαλέσει αντιδράσεις.
"Εαν πάμε 200 χρόνια πίσω,υπήρχαν παρόμοια παράπονα ,αλλά τότε επρόκειτο για τα βιβλία", είπε ο δρ Κέπνικ."Ο χώρος οπου μαζεύονταν η οικογένεια ηταν γεμάτος διαφορετικούς ανθρώπους που διάβαζαν βιβλία και αυτο προκάλεσε πολλές ανησυχίες και άγχος, ειδικότερα όσον αναφορά τις γυναίκες, επειδή ξαφνικά κάθονταν μόνες τους και το μυαλό τους έμπαινε σε περιοχές που δεν μπορούσαν πλέον να ελεγχθούν".Ομοίως, η εμφάνιση της τηλεόρασης οδήγησε σε δεκαετίες συζητήσεων για το πλαίσιο μεσα
στο οποίο οι οικογένειες στην Αμερική μεταμορφώθηκαν σε ζόμπι, εθισμένα σε κωμικές σειρές.
Αλλά ο Μπάρι Γουέλμαν,καθηγητής κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο , ο οποίος μελετά τον αντίκτυπο της τεχνολογίας στην κοινωνία, ανέφερε οτι έχουν γίνει έρευνες που υποδεικνύουν οτι οι άνθρωποι πιστεύουν οτι η τεχνολογία ενώνει την οικογένεια.Ο κ.Γκότλιμπ είπε οτι αυτές οι νέες επιλογές hardware και μέσων επικοινωνίας επιτρέπουν στον ίδιο και στη γυναίκα του να "βιώνουν μια νέα καθημερινότητα".Πριν απο τρία ή τέσσερα χρόνια, θα καθόμουν κάτω και θα έβλεπα τηλεόραση και εκείνη θα ηταν πάνω και θα δίαβαζε", είπε ο κ.Γκοτλιμπ."Σας διαβεβαιώνω οτι περνάμε το 80% περισσότερο χρόνο μαζί χάρη στο iPad".
Αντι να αποτελεί σημάδι δυσλειτουργικής σχέσης, μια τέτοια συμπεριφορά μπορεί στην πραγματικότητα να ερμηνευτεί ως σημάδι μιας υγιούς αλληλεπίδρασης,υποστήριξε ο Ρόναλντ Λεβαντ,καθηγητής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Ακρον στο Οχάϊο."Οι άνθρωποι που σκέφτονται οτι κάθε λεπτό που ειναι μαζί πρέπει να επικοινωνούν, θα τρελαθούν, επειδή όλοι μας χρειαζόμαστε χρόνο για να μείνουμε μόνοι μας, ανεξάρτητα απο το πόσο ταιριαστοί ειναι δυο άνθρωποι".Αυτο ηταν και το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξε και η κ.Βάβρα.Έχει μάθει να εκτιμά την ανταλλαγή που προέρχεται απο νύχτες κατα τις οποίες όλα τα μέλη της οικογένειας περιεργάζονται τις δικές τους οθόνες.Εύλογα, τόνισε, ενα απόγευμα όπως αυτό μπορεί να φέρει πιο κοντά την οικογένεια σε σχέση με μια νύχτα με επιτραπέζια παιχνίδια."Το 'να περνάμε χρόνο όλοι μαζί' στο παρελθόν ήθελε μερικές φορές προσπάθεια και ηταν σαν υποχρέωση που απαιτούσε προγραμματισμό - "Μετά το δείπνο κάθε βράδυ στις 7 θα παρακολουθήσουμε
αυτό ή θα παίξουμε το άλλο"και τα παιδία θα έλεγαν "Μα , μαμά εμείς θέλουμε να κάνουμε κάτι άλλο", θυμάται η κ.Βάβρα."Τώρα, δεν υπάρχει κανένας εξαναγκασμός.Απλά συμβαίνει φυσιολογικά.Ο καθένας ασχολείται με αυτο που επιθυμεί και δεν ακούγεται η φράση :
"Πρέπει να παίξουμε πάλι Clue;".