Δρόμοι

Του Ρουσσου Βρανα (Τα Νέα)

Η Βαρκελώνη!...
... Επεσε και η Βαρκελώνη!» Με αυτήν τη φράση που αντηχούσε χθες στην Ισπανία, επισφραγίστηκε µια ιστορική ήττα για τους Σοσιαλιστές, οι οποίοι κυβερνούσαν την πόλησχεδόν από τότε που έπεσε το καθεστώς του Φράνκο. Παντού, η εκλογική ήττα τους είναι τόσο µεγάλη, που µοιάζει µε τιµωρία.

Οι τοπικές...
... εκλογές συνέπεσαν µε µια πρωτοφανή κοινωνική κινητοποίηση. Εδώ και µία εβδοµάδα, χιλιάδες διαδηλωτές από κάθε γωνιά της χώρας, κυρίως νέοι, έχουν εγκατασταθεί στην Πύλη του Ηλιου στη Μαδρίτη και αρνούνται να εγκαταλείψουν τις θέσεις τους παρά τις απειλές. Το κίνηµα αυτό έχει εξαπλωθεί και σε άλλες ισπανικές πόλεις (κι έχει ξεπεράσει τα σύνορα, φτάνοντας µέχρι την Πορτογαλία, το Παρίσι και την Τουλούζη). Οι διαδηλωτές καταγγέλλουν τις συνέπειες της κρίσης, τη διαφθορά και τη διαπλοκή της πολιτικής εξουσίας µε τα οικονοµικά συµφέροντα. Προσάπτουν στη σοσιαλιστική κυβέρνηση της χώρας την αδυναµία της να αντιµετωπίσει την οικονοµική κρίση, την εξοντωτική ανεργία, την υποταγή της στον νεοφιλελευθερισµό και σε ξένους αφέντες. Και διεκδικούν «µια πραγµατική δηµοκρατί α». Επειδή, στη χώρα πουσχετικά πρόσφατα απαλλάχτηκε από µια φασιστι κή δικτα τορία, διαπιστώνουν ξαφνικά πως ζουν σε µια «δηµοκρατική» δικοµµατική δικτατορία. Εχουνεπίγνωση πως ούτε µε το δεξιό Λαϊκό Κόµµαπου νίκησεστις εκλογές θα αλλάξουν οι συναινετικές πολιτικές της λιτότητας.

Το 89%...
... των Ισπανών, σύµφωνα µε το ινστιτούτο δηµοσκοπήσεων Μετροσκόπια, δεν πιστεύουν πια στα παραδοσιακά πολιτικά κόµµατα. Μπροστά στους «indignados», τους αγανακτισµένους νέους, η πολιτική τάξη της χώρας βρίσκεται σε σύγχυση. Οπως άλλωστε συµβαίνει και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. «Μια κοινωνική αγανάκτηση εξαπλώνεταισιγά σιγά παντού στην Ευρώπη», γράφειο Ζαν-ΚλοντΣουλερί στηγαλλική εφηµερίδα «Λαντεπές». «Και βάζει στο στόχαστρό της τα κόµµατα της εξουσίας, όποια και αν είναι η ιδεολογική τους απόχρωση». Γιατί; Επειδή οι βαθιά τραυµατισµένοι από την κρίση λαοί δεν παίρνουν από αυτά τα κόµµατα καµιά ικανοποιητική απάντησηστα εναγώνια ερωτήµατα που θέτουν καθηµερινά: Ποιο είναι το οικονοµικό µέλλοντης χώρας µου;Πώς η οικονοµία της µπορεί να ανταγωνιστεί τη φθήνια της Κίνας και του Μαρόκου ήτην παντοδυναµία της Γερµανίας; Τι απέγινε η γεωργία της; Τι απέγινε η βιοµηχανία της; Πού κατέληξαν οι κερδοφόρες υπηρεσίες της;

Τα πολιτικά...
... συστήµατα της Ευρώπης εξασφαλίζουν τη δηµοκρατική εναλλαγή των κοµµάτων στην εξουσία. Οµως, µια γενικευµένη καχυποψία έχει εγκατασταθεί στις σκέψεις των ανθρώπων,που τους κάνει να βάζουν απέναντί τους ολόκληρο το παραδοσιακό πολιτικό σύστηµα. «Αν ήµουν25 ετών,θα κατέβαινα κι εγώ στην Πύλητου Ηλιου»,έλεγε τις προάλλες ο Θαπατέρο. Ισως αυτό ακριβώςτου καταλογίζουν οι Ισπανοί νέοι: πως ανήκει κι αυτός σε εκείνον τον χρεοκοπηµένο εσµό των ευρωπαίων ηγετών από τους οποίους δεν µπορεί να περιµένει κανείς τίποτα πια, επειδή που δεν έχουν τη δύναµη ούτε να αντισταθούν ούτε να αγανακτήσουν.