Του Μιχάλη Μητσού
Ο Σάιμον Τζένκινς είναι ένας από τους πιο γνωστούς και πιο έμπειρους βρετανούς δημοσιογράφους. Και το ερώτημα που θέτει στη χθεσινή του στήλη στην «Γκάρντιαν» είναι απλό: «Τι θα έκανα σήμερα το πρωί αν ήμουν Ελληνας; Θα συμφωνούσα με το πρόγραμμα λιτότητας που εφαρμόζει η κυβέρνησή μου ή θα κατέβαινα στον δρόμο και θα απαιτούσα από τους Γερμανούς και τους Γάλλους να βάλουν πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη;».
Το δεύτερο φυσικά, σπεύδει να απαντήσει. Η σφιχτή ευρωπαϊκή ενοποίηση ήταν από την αρχή μια κακή ιδέα, καθώς στηριζόταν στην προϋπόθεση ότι χώρες με ισχυρή τάση για δουλειά και αποταμίευση μπορούν να επιβάλουν πειθαρχία σε χώρες πιο «χαλαρές». Αλλά αυτό αποτελεί μια ουτοπία. Και τώρα βλέπουμε τις συνέπειες στους δρόμους. Οι Ελληνες εντάχθηκαν με ενθουσιασμό στην Ευρωπαϊκή Ενωση και την ευρωζώνη γιατί θεώρησαν ότι θα έβγαζαν λεφτά. Και είχαν δίκιο. Τώρα που κινδυνεύουν να χρεοκοπήσουν, οι Ευρωπαίοι είναι αναγκασμένοι να τους βοηθήσουν. Καλό θα ήταν λοιπόν να κρεμάσουμε σε κάθε ευρωπαϊκό θεσμό μια ταμπέλα που θα γράφει: «Μην ανησυχείτε, τα παιδιά θα πληρώσουν».
Ο Τζένκινς και άλλοι ευρωσκεπτικιστές θεωρούν ότι με τα τελευταία γεγονότα δικαιώνονται. Λογικό είναι λοιπόν να ακολουθούν και «παραινέσεις» όπως το χθεσινό κύριο άρθρο της «Γκάρντιαν»: «Δεχθείτε την πραγματικότητα - και χρεοκοπήστε!». Με άλλα λόγια, διαλύστε την ευρωζώνη, στην οποία ευτυχώς (όπως είπε και ο πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον) εμείς δεν μπήκαμε ποτέ. Κλείστε το μαγαζί, προτού γκρεμιστεί από μόνο του.
Σ' αυτό το καταστροφολογικό μέτωπο έχει αρχίσει, ευτυχώς, να αντιπαρατίθεται τον τελευταίο καιρό μια ομάδα ένθερμων ευρωπαϊστών, κυρίως Γερμανών και Γάλλων. «Σώστε το ευρώ!» ζητά ο Κρίστιαν Ράιερμαν με χθεσινό του άρθρο στην ιστοσελίδα του «Σπίγκελ», όπου τονίζει ότι η καγκελάριος Μέρκελ πρέπει να εξηγήσει στους ψηφοφόρους ότι τα δισεκατομμύρια ευρώ που διατίθενται σήμερα δεν αποτελούν δώρο σε τεμπέληδες Νοτιοευρωπαίους, αλλά ασφαλιστική δικλίδα για την προστασία της οικονομικής ευημερίας της Γερμανίας. Παράλληλα, η Ευρωπαϊκή Ενωση πρέπει να εργαστεί για την απόκτηση μιας πραγματικής οικονομικής κυβέρνησης.
Χρήματα μπορεί να μην υπάρχουν, αλλά λύσεις υπάρχουν. Οταν ο Νικολά Σαρκοζί έθεσε υποψηφιότητα για την προεδρία της Δημοκρατίας - σημειώνει ο γάλλος οικονομολόγος Ζαν-Πιερ Βεσπερινί στη «Μοντ» - είχε δηλώσει ότι η ισοτιμία του ευρώ ήταν πολύ υψηλή και ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα πρέπει να εργαστεί για την υποτίμηση του νομίσματος. Η ισοτιμία τότε ήταν 1,36 δολάρια ανά ευρώ. Πέντε χρόνια αργότερα, έφτασε τα 1,43 δολάρια ανά ευρώ, αυξήθηκε δηλαδή κατά 5%. Η ισοτιμία αυτή συμφέρει μόνο τη Γερμανία και τις χώρες που συνδέονται μ' αυτή. Οι γάλλοι βιομήχανοι, αντίθετα, γνωρίζουν ότι η «ορθή» ισοτιμία είναι 1,15 δολάρια ανά ευρώ. Ας αρπάξει λοιπόν την ευκαιρία ο γάλλος πρόεδρος και ας πιέσει την ΕΚΤ να αλλάξει ρότα. Θα ωφεληθούν έτσι τόσο η Γαλλία, όσο και η Ελλάδα. Και θα σωθεί το ευρώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου