Δρόµοι

Και οι ενάρετοι...
... λοιπόν. Οι αγορές νίκησαν. Η πολιτική θα ασκείται στο εξής από τα διοικητήρια των αγορών χρήµατος και κεφαλαίου. Η Γερµανία απαιτεί ισοσκελισµένους προϋπολογισµούς. Οχι µόνο από τους «φαύλους», αλλά και από τους «ενάρετους». Μηδενικά ελλείµµατα που θα είναι συνταγµατικά κατοχυρωµένα, παντού, σε όλες τις χώρες. Αυτοί που κάποτε µιλούσαν µε απέχθεια για τον σοβιετικό κεντρικό σχεδιασµό, τώρα επιβάλλουν τον δικό τους κεντρικό σχεδιασµό στις ευρωπαϊκές οικονοµίες.

Οι λαοί...
... όµως, που καλούνται να χορέψουν τον «χορό της κοιλιάς» σφίγγοντας κι άλλο το ζωνάρι, δεν δείχνουν να το βάζουν κάτω. «Επειδή κάθε λαός γνωρίζει καλά πως κάποιος θα έχει υπό τον έλεγχό του την κυβέρνησή του», λέει ο οικονοµολόγος Μάικλ Χάντσον, είναι καθηγητής στο Πανεπιστήµιο του Μιζούρι. «Αν ο λαός χάσει το ηθικό του, τότε η εξουσία θα εκχωρηθεί στους ξένους πιστωτές που θα υπαγορεύουν την πολιτική της χώρας του. Και όσο περισσότερο θα εξυπηρετούνται τα συµφέροντα των τραπεζιτών τόσο θα βαραίνει η οικονοµία µε χρέη».

Οι τραπεζίτες και οι χρηµατιστές απαιτούν στήριξη από την Ευρωπαϊκή Ενωση, τις ΗΠΑ και το Διεθνές Νοµισµατικό Ταµείο προκειµένου να εισπράξουν το γρηγορότερο τα κέρδη τους. Επειδή ξέρουν καλά πως το παιχνίδι γι’ αυτούς έχει τελειώσει. Και αυτή η αρπαγή θα γίνει τόσο πιο γρήγορα όσο πιο γρήγορα συρρικνωθούν οι εθνικές οικονοµίες από τα µέτρα λιτότητας. Οι ξένοι πιστωτές θα αποκοµίσουν τα κέρδη τους εις βάρος των δηµόσιων επενδύσεων, των κοινωνικών δαπανών και του βιοτικού επιπέδου των ανθρώπων. «Οι αντιδράσεις αυτών των λαών», λέει ο καθηγητής Χάντσον, «δεν είναι παρά η άρνησή τους να θυσιάσουν την ευηµερία τους προκειµένου να πληρωθούν οι ξένοι πιστωτές µε αυτό τον τρόπο».

Στην αρχή...
... είχαµε πιστέψει πως το πρόβληµα ήταν µόνο ελληνικό. Τώρα όµως βλέπουµε τα µέτρα λιτότητας να εξαπλώνονται σαν κακιά αρρώστια ακόµη και στις αξιοπρεπέστερες ευρωπαϊκές χώρες. Δάνεια που είχαν χορηγηθεί από ξένες τράπεζες στον ιδιωτικό τοµέα, µετατρέπονται σε εθνικά χρέη που η αποπληρωµή τους φορτώνεται στους ώµους των φορολογουµένων. Και όσο οι κυβερνήσεις τους θα σκύβουν το κεφάλι, τόσο αυτοί οι φορολογούµενοι θα πληρώνουν µε τους µισθούς τους, µε τις συντάξεις τους, µε την υγεία τους, µε την παιδεία τους και µε το βιοτικό τους επίπεδο. Επειδή αυτό ακριβώς απαιτεί ο κεντρικός σχεδιασµός της νεοφιλελεύθερης Ευρώπης, που βρίσκεται στην υπηρεσία του τραπεζικού και του χρηµατιστικού κεφαλαίου. Μπροστά στις πιέσεις των συµφερόντων, αυτός ο κρατικός παρεµβατισµός καταρρίπτει ακόµη και τον ίδιο τον ιδρυτικό µύθο του νεοφιλελευθερισµού περί ελεύθερων και ανεξάρτητων οικονοµιών.

Τίποτα...
... όµως δεν έχει κριθεί ακόµη οριστικά. «Οι λαϊκές αντιδράσεις θα συνεχιστούν και την προσεχή δεκαετία», λέει ο Μάικλ Χάντσον, «για όσο ακόµη τα συµφέροντα του συστήµατος θα επιχειρούν να καθυποτάξουν τις ευρωπαϊκές οικονοµίες και να µετατρέψουν τους ευρωπαϊκούς λαούς σε υπόδουλους του χρέους».

Βαρβάρα Τερζάκη
Άρθρο Ρούσσου Βρανά -εφ. Τα Νέα, 19 Μαΐου 2010