Δρόµοι

Τα παραδείγµατα...
... προπαντός τα παραδείγµατα. Σε καιρούς ζοφερούς σαν κι αυτούς που ζούµε, όλοι ψάχνουν κάτι να πιαστούν, κάτι ελπιδοφόρο, κάτι που έστω να µοιάζει µε επιτυχία, µέσα σε ένα περιβάλλον γενικής αποτυχίας. Ετσι, κάποιοι ανακάλυψαν την «επιτυχία» της Εσθονίας.
Η Εσθονία,..
... µε το νόµισµά της συνδεδεµένο µε το ευρώ, εφαρµόζει µια πολιτική εσωτερικής υποτίµησης (όπως ακριβώς και η Ελλάδα). Σε βαθιά ύφεση και ανεργία, προσπαθεί να συµπιέσει τους µισθούς και τις τιµές. Και ελπίζει πως θα µπορέσει έτσι να ξανακάνει την οικονοµία της ανταγωνιστική, χωρίς να υποτιµήσει το νόµισµά της (όπως ακριβώς και η Ελλάδα). Οµως, το Διεθνές Νοµισµατικό Ταµείο εκτιµά πως το 2015 η κατάσταση της Εσθονίας θα είναι πολύ χειρότερη από όσο ήταν το 2009. Και αυτό σηµαίνει ένα τεράστιο κόστος, όχι µόνο οικονοµικό, αλλά και κοινωνικό, µε αργή ανάκαµψη που θα συνοδεύεται από µακροχρόνια ανεργία. Παρ’ όλα αυτά, όπως επισηµαίνει στην εφηµερίδα «Γκάρντιαν» ο οικονοµολόγος Μαρκ Ουάισµπροτ, που είναι διευθυντής του Κέντρου Οικονοµικής και Πολιτικής Ερευνας, η Εσθονία προβάλλεται σήµερα ως ένα θετικό παράδειγµα, επειδή δεν έχει τα µεγάλα ελλείµµατα που έχουν άλλες χώρες.

Πώς τα κατάφερε;

Επειδή λαµβάνει τεράστιες οικονοµικές ενισχύσεις από την Ευρωπαϊκή Ενωση.

Μόνο φέτος, σύµφωνα µε το ΔΝΤ, αναµένεται να ανέλθουν στο 8,3% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος της χώρας. Οµως, άλλες ευρωπαϊκές χώρες δεν είναι το ίδιο τυχερές. Δεν λαµβάνουν τέτοιες ενισχύσεις. Και υποχρεώνονται να κάνουν περικοπές δαπανών που έχουν σοβαρές κοινωνικές συνέπειες και που τις βυθίζουν σε ακόµη βαθύτερη ύφεση. Οπως κι αν το δει κανείς, αυτές οι πολιτικές δεν έχουν νόηµα. Απηχούν παρόµοιες πολιτικές του δέκατου ένατου αιώνα. Είναι βάρβαρα άδικες και ρίχνουν το βάρος της προσαρµογής κυρίως στους ώµους των φτωχών και των εργαζοµένων.

«Δεν θα επιθυµούσα...
... την “επιτυχία” της Εσθονίας για κανέναν λαό», γράφει ο Ουάισµπροτ. «Το ότι απέφυγε τα χρέη και βρίσκεται στον δρόµο για την ένταξή της στο ευρώ δεν είναι αρκετό. Χώρες όπως η Ισπανία, η Ιρλανδία, η Πορτογαλία, η Ιταλία και η Ελλάδα µπορεί αργά ή γρήγορα να διαπιστώσουν ότι το κόστος της προσαρµογής σε ένα νόµισµα που είναι υπερτιµηµένο σε σχέση µε τις παραγωγικές τους δυνατότητες θα είναι υπερβολικά υψηλό µακροπρόθεσµα, ακόµη και όταν οι οικονοµίες τους θα έχουν πια ανακάµψει».

Η Ευρωπαϊκή...
... Ενωση, αντί να τιµωρεί αυτές τις χώρες µε νέα επαχθή δάνεια, έχει τη δυνατότητα να τις χρηµατοδοτήσει όπως την Εσθονία. Και αυτές οι χώρες, λέει ο Ουάισµπροτ, έχουν τη δυνατότητα να επιβάλουν ακόµη και µια αναδιαπραγµάτευση του χρέους τους για να σταθούν στα πόδια τους. Καµιά κυβέρνηση δεν πρέπει να αποδέχεται πολιτικές που της υπαγορεύουν πως ο λαός της πρέπει να µατώνει επ’ αόριστον για µια αβέβαιη ανάκαµψη.

Βαρβάρα Τερζάκη
Άρθρο Ρούσσου Βρανά -εφ. Τα Νέα, 14 Μαΐου 2010