Τα λόγια και τα όπλα

Τι συνδέει την Ινδή συγγραφέα Αρουντάτι Ρόι με τον αρχηγό των μαοϊστών ανταρτών που θεωρούνται από τον πρωθυπουργό της Ινδίας η χειρότερη εσωτερική απειλή για την ασφάλεια της χώρας;
Η συγγραφέας του «Θεού των μικρών πραγμάτων» έχει πει πως τους συνδέει η αποφασιστικότητα να αγωνιστούν, η μία με τα λόγια, ο άλλος με τα όπλα, ώστε το οικονομικό θαύμα της Ινδίας να μη συντελεστεί εις βάρος των πιο φτωχών. Η κυβέρνηση την κατατάσσει μεταξύ των «συμπαθούντων» τους μαοϊστές, ιδιαίτερα αφού επέκρινε την επίθεση που ξεκίνησε πέρυσι ο στρατός εναντίον των ανταρτών. Και ο αρχηγός των μαοϊστών, ο Κοτεσουάρ Ράο, γνωστός με το πολεμικό ψευδώνυμο Κισέντζι, της ζήτησε να μεσολαβήσει ανάμεσα στο κίνημά του και στην κυβέρνηση. Όμως η Ρόι αρνήθηκε. «Είμαι συγγραφέας και ξέρω καλά πως δεν έχω τις ικανότητες που απαιτούνται από έναν μεσολαβητή», απάντησε. Πρόσθεσε όμως ότι είναι πρόθυμη να αναλάβει ρόλο «ανεξάρτητου παρατηρητή», αν ποτέ η κυβέρνηση δεχθεί να μιλήσει με τους αντάρτες.

Πάνε χρόνια που η Αρουντάτι Ρόι ζητάει να διεξαχθούν συνομιλίες χωρίς όρους ανάμεσα στην κυβέρνηση και το Κομμουνιστικό Κόμμα Ινδίας - Μαοϊκό. Επέκρινε τις αρχές τον περασμένο Ιούνιο, όταν περιέλαβαν το κόμμα στις «τρομοκρατικές» οργανώσεις, και τον Δεκέμβριο, όταν άρχισε η επίθεση 75.000 στρατιωτών εναντίον των «κόκκινων τρομοκρατών». «Η Ινδία γίνεται ένα αστυνομικό κράτος, όπου όποιος δεν συμφωνεί μ΄ αυτό που συμβαίνει κινδυνεύει να χαρακτηριστεί τρομοκράτης. Οι πιο φτωχοί χαρακτηρίζονται τρομοκράτες και όποιος αντιστέκεται χαρακτηρίζεται μαοϊστής, είτε είναι είτε όχι», είχε δηλώσει εξηγώντας πως «η υπερβολική προβολή της μαοϊστικής απειλής» χρησιμεύει ως «δικαιολογία για τη στρατιωτικοποίηση του κράτους».

Η Αρουντάτι Ρόι εξηγεί εδώ και χρόνια πως στη ζώνη των δασών της Κεντρικής Ινδίας όπου ζουν εκατομμύρια Αντιβάζι, όπως αποκαλούνται συλλήβδην τα μέλη των ιθαγενών ινδικών φυλών, βρίσκονται μεγάλα κοιτάσματα μεταλλευμάτων που έχουν ανοίξει την όρεξη των πολυεθνικών με τις οποίες η κυβέρνηση έχει υπογράψει εδώ και καιρό «μνημόνια συμφωνίας». «Υπάρχει ένα μνημόνιο για κάθε βουνό, δάσος ή ποτάμι σ΄ αυτή την περιοχή», επαναλαμβάνει από καιρό η Ρόι. Το μοναδικό εμπόδιο είναι οι Αντιβάζι που υπερασπίζονται τη γη τους, «άνθρωποι που έπειτα από 60 χρόνια λεγόμενης ανεξαρτησίας της Ινδίας δεν έχουν σχολεία, νοσοκομεία, δικαιοσύνη». Και δεν είναι σύμπτωση που η «ζώνη των φυλών» συμπίπτει με την περιοχή που διεξάγει ο στρατός τις επιχειρήσεις του εναντίον των μαοϊστών ανταρτών. «Η κυβέρνηση είχε ανάγκη αυτόν τον πόλεμο, πιστεύουν ότι η βία θα διώξει τους πληθυσμούς που ώς τώρα αντιστέκονται», λέει η Ρόι, η οποία φτάνει να δικαιολογεί την προσφυγή των μαοϊστών στη βία. «Αν βίαζαν τη γυναίκα μου, αν με έδιωχναν από τη γη μου, αν έπρεπε να συγκρουστώ με τον στρατό, θα ήμουν δικαιολογημένη να πάρω τα όπλ

Βαρβάρα Τερζάκη

Άρθρο Γιώργου Αγγελόπουλου -εφ. Τα Νέα, 22 Μαρτίου 2010