11/2/10

Η ΖΩΗ ΕΝΟΣ ΜΥΘΟΥ «Είμαστε δημοσιογράφοι, είμαστε με το σωματείο μας»



«Υπήρξε, πραγματικά, μια πολύμορφη προσωπικότητα o Χρήστος Λαμπράκης που πενθεί σήμερα ο τόπος. Για την πολιτιστική του προσφορά γίνεται πολύς - και δικαίως- λόγος. Αλλά, για κάποιους από μας, ο τελευταίος παραδοσιακός εκδότης εφημερίδων που γνώρισε η Ελλάδα ήταν πρώτα απ΄ όλα και πάνω απ΄ όλα δημοσιογράφος.

Από τον αείμνηστο πατέρα του κληρονόμησε την παράδοση της σύγχρονης ελληνικής δημοσιογραφίας. Και αυτή την παράδοση ο Χρήστος Λαμπράκης δεν τη σεβάστηκε μόνο σε δύσκολες εποχές, αλλά και την ανέπτυξε για να προμαχήσει σε αρχές και ιδέες.

Αντιμετώπιζε τους εργαζομένους στις εφημερίδες και στα περιοδικά του ως συνεργάτες- είχε πάντοτε τα καλύτερα δημοσιογραφικά επιτελεία- και δεν επεδίωξε ποτέ την αντιπαράθεση με τους συντάκτες του. Φρόντιζε, αντιθέτως, να ενισχύει τη συνεργασία μαζί τους και με τα δημοσιογραφικά σωματεία για μια καλύτερη πληροφόρηση.

Η απάντηση που μου είχε δώσει το 1975, ως πρόεδρο της Ενώσεως Συντακτών κατά τη μεγαλύτερη δημοσιογραφική απεργία που πραγματοποιήθηκε ποτέ στη χώρα μας, ήταν χαρακτηριστική: «Είμαστε δημοσιογράφοι, άρα είμαστε με το σωματείο μας». Παρόμοια απεργία δεν χρειάστηκε να κηρυχθεί ξανά, γιατί ο Χρήστος Λαμπράκης, πρόεδρος της Ενώσεως Ιδιοκτητών των εφημερίδων, μετά τον Τζώρτζη Αθανασιάδη και τον Κίτσο Τεγόπουλο, μεριμνούσε πάντα για να αναζητούνται οι πιο εφικτές λύσεις στα προβλήματα του Τύπου και της δημοσιογραφίας.

Επί χρόνια διαπραγματευόμασταν μαζί του συλλογικές και άλλες συμβάσεις. Και καμία από τις διαπραγματεύσεις αυτές δεν κατέληξε σε αποτυχία. Εξασφαλίστηκε έτσι μια μακρά περίοδος εργασιακής ειρήνης στον δύσκολο τομέα της πληροφορήσεως.

Η δραστηριότητά του αυτή δεν έγινε το ίδιο γνωστή, όπως άλλες σημαντικές του δραστηριότητες. Του οφείλουμε όμως το χρέος να τη σημειώσουμε, έστω και μετά τον θάνατό του, για να τιμήσουμε τις ικανότητες του μεγάλου έλληνα εκδότη, του μεγάλου δημοσιογράφου. Ας είναι ελαφρό το χώμα της αττικής γης που τον σκεπάζει.

Βαρβάρα Τερζάκη

Άρθρο Γιώργος Αναστασόπουλος - εφ. Το Βήμα, 25-12-2009

Δεν υπάρχουν σχόλια: