Η ΖΩΗ ΕΝΟΣ ΜΥΘΟΥ Μία άγνωστη μελέτη

«Πώς σας φάνηκε;» ήταν συνήθως το ερώτημα που μου απηύθυνε ο Χρήστος Λαμπράκης όταν τυχαίως με συναντούσε, στο ασανσέρ ή στους διαδρόμους του 5ου ορόφου του κτιρίου της οδού Μιχαλακοπούλου όπου βρίσκεται το γραφείο του αλλά και τα γραφεία του «Βήματος». Το ερώτημα δεν αφορούσε, όπως αρχικά είχα υποθέσει, το τελευταίο φύλλο της εφημερίδας, αλλά την παράσταση της προηγούμενης ημέρας στο Μέγαρο Μουσικής. Το πάθος του για τη μουσική και για το Μέγαρο Μουσικής ιδιαίτερα τον είχε κυριεύσει τα τελευταία χρόνια της ζωής του και έχω την αίσθηση ότι η μουσική και γενικότερα η εξέλιξη των πολιτιστικών πραγμάτων στην Ελλάδα τον απασχολούσαν περισσότερο από τη δημοσιογραφία. Ισως γιατί η πορεία του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη είχε πλέον μπει σε καλό δρόμο, ενώ πολλά είχαν ακόμη να γίνουν για τη μουσική εκπαίδευση των Ελλήνων.

Ετσι ερμηνεύω και την πρόταση που μου είχε κάνει να γίνω μέλος του Συλλόγου των Φίλων της Μουσικής, του οποίου ήταν πρόεδρος. Ηταν μια πολύ τιμητική πρόταση, που μου έδωσε την ευκαιρία να διαπιστώσω, κατά τη διάρκεια των γενικών συνελεύσεων του Συλλόγου αλλά και σε σειρά άλλων εκδηλώσεων, όχι μόνο τις απίστευτες γνώσεις του γύρω από τη μουσική, αλλά και το ειδικότερο ενδιαφέρον του για τη διάδοση της κλασικής μουσικής στους νέους ανθρώπους και για τη δημιουργία της Μουσικής Βιβλιοθήκης «Λίλιαν Βουδούρη». Πόσο περήφανος ένιωθε όταν μας ανεκοίνωνε τα ποσά των χορηγιών που είχε εξασφαλίσει για τα εκπαιδευτικά προγράμματα και τις παραστάσεις του Μεγάρου! Είχε τη χαρά ενός μικρού παιδιού. Ηταν άλλωστε αυτή η ζωντάνια και η νεανικότητα στη σκέψη που πάντα τον διέκριναν, παρά τα σοβαρά προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε τα τελευταία χρόνια.

Πέρα όμως από τη μουσική και τη δημοσιογραφία, τα ενδιαφέροντά του ήταν ευρύτατα, από τον αγροτουρισμό ως τις αναδασώσεις! Είχε πάντα στο μυαλό του κάποιο πρωτοποριακό σχέδιο. Κάθε χρόνο τον Ιούλιο ταυτόχρονα με τις παραστάσεις στο Μικρό Θέατρο της Επιδαύρου (για το οποίο είχε δώσει μάχη προκειμένου να αναστηλωθεί) διοργανωνόταν, με δική του πρωτοβουλία, στο λιμάνι της Επιδαύρου μια πολύ αξιόλογη έκθεση τοπικών αγροτικών προϊόντων. Αυτό όμως που δεν είναι ευρύτερα γνωστό είναι το ενδιαφέρον του για τις αναδασώσεις στην Αττική. Θυμάμαι στις αρχές της δεκαετίας του ΄90 (ήμουν τότε διπλωματικός συντάκτης) όταν με είχε καλέσει στο γραφείο του για να μου ζητήσει να συναντήσω τον αυστριακό πρεσβευτή στην Αθήνα προκειμένου να έλθουν αυστριακοί εμπειρογνώμονες στην Ελλάδα για να μελετήσουν την αναδάσωση των βουνών της ευρύτερης περιοχής της Αθήνας. Τη δημιουργία δηλαδή μιας πράσινης ζώνης γύρω από την κατάξερη πρωτεύουσά μας. Οι Αυστριακοί ήλθαν, έγιναν αλλεπάλληλες συσκέψεις στην αίθουσα συσκέψεων του «Βήματος» και συντάχθηκε μια ολοκληρωμένη μελέτη, την οποία χρηματοδότησε ο Λαμπράκης. Η μελέτη παραδόθηκε στο τότε υπουργείο Γεωργίας για να προχωρήσει στην εκτέλεση των έργων και έκτοτε παραμένει κλεισμένη σε κάποιο συρτάρι, προς δόξαν του ελληνικού Δημοσίου...


Βαρβάρα Τερζάκη

Άρθρο Γιάννη Καρτάλη - εφ. Το Βήμα, 25-12-2009